Waarom is het zo moeilijk om de juiste methode te kiezen?
Er zijn over het algemeen drie verschillende methodes beschikbaar om de ecologische voetafdruk van activiteiten te meten: op basis van uitgaven, gemiddelde gegevens en leveranciers.
De methode op basis van leveranciers is de meest nauwkeurige. Er wordt gebruik gemaakt van gedetailleerde en uitgebreide data over de volledige productlevenscyclus. Helaas is deze informatie niet altijd toegankelijk voor inkoopteams, waardoor het moeilijk wordt om deze data op te nemen in berekeningen.
De methode op basis van gemiddelde gegevens beroept zich op data uit gemiddelde levenscyclusanalyses voor een specifieke eenheid van materiaal, proces of artikel. Deze aanpak is algemener, maar loopt het risico minder nauwkeurig te zijn dan een methode waarbij de informatie rechtstreeks van de leverancier komt.
De methode op basis van uitgaven is de meest eenvoudige omdat er enkel nood is aan financiële gegevens, zoals de inkoopprijs van een artikel of bestelling, maar heeft ook zijn beperkingen. Ten eerste, de resultaten zijn niet altijd even betrouwbaar omdat er gebruik wordt gemaakt van ruime categorieën om aankopen in kaart te brengen, waarbij de emissiefactoren in kwestie ook vaak ruwe schattingen zijn. De cijfers worden dus vaak over- of onderschat. Ten tweede, prijsveranderingen kunnen een invloed hebben op de CO2-uitstoot, bijvoorbeeld in tijden van inflatie. Tot slot, als een bedrijf besluit te investeren in klimaatvriendelijke producten met een hoger prijskaartje, kan dit als gevolg van deze berekeningsmethode toch resulteren als een product met een hoge uitstoot gezien de hogere prijs.
Een groot voordeel van deze methode is dat bedrijven snel kunnen beginnen met het rapporteren van Scope 3.1. Er wordt echter wel aangeraden om deze methode toe te passen op het product en niet op de verkoper omdat dit preciezere resultaten oplevert. In het algemeen is het van essentieel belang om goed te overwegen waar en hoe elke methode binnen een bedrijf kan worden toegepast en zich bewust te zijn van hun beperkingen.
Hoe benadert Yook de uitdagingen die komen kijken bij het berekenen van Scope 3-emissies voor Unite’s inkopers?
Wij werken heel graag samen met Unite omdat we allebei het belang inzien van wetenschappelijk onderbouwde maar pragmatische oplossingen voor de weergave van de CO2-uitstoot. We begrijpen dat inkopers al aan veel eisen moeten voldoen en geen duurzaamheidsexperts zijn.
Yook voorziet Unite daarom van relevante CO2-gegevens die naadloos kunnen worden geïntegreerd in bestaande functionaliteiten van de marktplaats, zodat inkopers van Unite eenvoudig en efficiënt toegang hebben tot deze gegevens.
We testen op dit moment een hybride aanpak waarbij de berekenings- en mappingmethoden worden gekozen op basis van de beschikbare gegevens. Deze aanpak omvat specifieke leveranciersgegevens, gemiddelde gegevens en uitgavenanalyses op verschillende niveaus. Onze software houdt rekening met verschillende factoren, waaronder emissiefactoren, activiteitsgegevens en contextuele informatie, om de uitstoot van broeikasgassen in de hele waardeketen uitgebreid te beoordelen. Daarnaast ondersteunt Yook gegevensverificatie en kwaliteitscontrolemaatregelen om de integriteit van de berekende emissies te waarborgen, inclusief een nauwkeurigheidsscore voor elk resultaat. De software identificeert ook gaten in de gegevens, inconsistenties en uitschieters en pakt deze aan, zodat bedrijven een nauwkeurigere weergave krijgen van de CO2-uitstoot van elke bestelling.
